Claire Bishop, Yapay Cehennemler’de katılımcı sanatın soyağacını çıkarıyor. İtalyan Fütürizmi’nden Rus Konstrüktivizmi’ne, Dada’dan Sitüasyonizm’e uzanan bir tarihsel güzergâh boyunca çağdaş sanatta katılımcılığın izini süren ve eleştirisini sunan Bishop, estetiğin etikle yüzleşmesinde 1990’lı yılları “sosyal bir dönemeç” olarak tanımlıyor ve sanatçının özerkliğinin, işbirliğine dayalı sanatın eleştirel damarının ayrılmaz bir parçası olduğunu öne sürüyor.
Sitüasyonist Enternasyonal’den Doğu Avrupa, Arjantin ve Paris’teki Happening’lere, 1970’lerin Topluluk Sanatları hareketinden Thomas Hirschhorn, Tania Bruguera ve Paul Chan gibi sanatçıların uzun vadeli eğitim projelerine kadar katılımcı estetiğin kritik uğrak noktalarının derinlemesine ele alındığı Yapay Cehennemler, ilk yayımlandığında sanat çevrelerinde pek çok tartışmaya yol açmıştı.
“Çağdaş sanatçıların iyi niyetleri çoğunlukla cehenneme giden yolun taşlarını döşüyor. Claire Bishop onların peşinden gidiyor ve okurlarını yolculuğu boyunca gördüğü şeylerden duyduğu heyecanı paylaşmaya davet ediyor. Yapay Cehennemler geniş bir tarihsel bilgiyi tekil sanatsal pratiklerin keskin analizleriyle birleştiriyor. O kadar iyi yapıyor ki bunu, kitabı bitirdiğimizde cehennemi sevmeye başladığımızı fark ediyoruz – tabii yapay kaldığı sürece.” –Boris Groys
Yapay Cehennemler: Katılımcı Sanat ve İzleyici Politikası, çev. Mine Haydaroğlu (İstanbul: KÜY, 2018)
İÇİNDEKİLER
Giriş
BİRİNCİ BÖLÜM
Sosyal Dönemeç: İşbirliği ve Huzursuzlukları
Yaratıcılık ve Kültür Politikası
Ahlaki Dönemeç
Estetik Rejim
Yönetilmiş Gerçeklik: Orgreave Savaşı
Özgürleşmiş İzleyiciler
İKİNCİ BÖLÜM
Yapay Cehennemler: Tarihsel Avangard
Provokasyon, Basın ve Katılım
Hayatı Teatralleştirmek
Gezintiler ve Duruşmalar
Bağlılık ve Parçalanma
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Je participe, tu participes, il participe...
SE: Sanatı Aşmak
GRAV: Algısal Yeniden Eğitim
Lebel: Kolektif Şeytan Çıkarma
Teatral Bir Ayaklanma
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Açığa Vurulan Toplumsal Sadizm
Açığa Vurulan Toplumsal Sadizm
İşkenceci Olarak Sanatçı
Kapalı Galeri, Kargaşa, Hapishane
Görünmez Tiyatro
Bir Terör Eylemi Olarak Sanat
BEŞİNCİ BÖLÜM
Sosyalizm Döneminde Toplumsal
Prag: Eylemlerden Törenlere
Slovakya: Kalıcı Tezahürler
Kamusal Alan Sorunları
Moskova: Ayırt Edilemezlik Bölgeleri
Görüş Ayrılığına Karşı
ALTINCI BÖLÜM
Rasgele İnsanlar: APG ve Topluluk Sanatları
APG’nin Oluşumu
Sergileme Süreci: “Inno70”
1970’ler ve Sonrasında Görevlendirmeler
Topluluk Sanatları Hareketi
The Blackie ve Inter-Action
Gerileyiş
YEDİNCİ BÖLÜM
Eski Batı: 1990’ların Başında Proje Olarak Sanat
“Project Unité”, “Sonsbeek 93” ve “Culture in Action”
Performatif Sergiler
İzdüşümsel Kent
SEKİZİNCİ BÖLÜM
İhale Edilmiş Performans: Sahiciliğin Dışarıdan Temini
Koşullu Bir Tipoloji
Emek ve Haz Olarak Performans
Sapkınlık ve Sahicilik
Bağlam İçinde Performans
DOKUZUNCU BÖLÜM
Pedagojik Projeler: “Bir dersliğe nasıl sanki bir sanat yapıtıymış gibi hayat verirsiniz?”
Yararlı Sanat
Üç Parçalı Bir Proje
Basit Görevler
İşlemekte Olan Şey, Üretkendir
Teoride Eğitim
Akademik Kapitalizm
Estetik Eğitim
Sonuç
Merdiven ve Konteyner
Katılımın Sonu
https://press.ku.edu.tr/tr/kitap/yapay-cehennemler