Cıngıllıoğlu'nun Finans Kariyeri ve Sanat

23/10/2011 / skopbülten

 

Art News gazetesinin hazırladığı “dünyanın en etkili sanat koleksiyoncuları” listesinin dördüncü sırasında Türkiyeli bankacı Halit Cıngıllıoğlu yer alıyor. Halit Cıngıllıoğlu’nun koleksiyonunda hangi eserlerin yer aldığı bir “sır” çünkü bu eserler göz önünde olmak yerine onun bankalarının kasalarında saklı.

Halit Cıngıllıoğlu, babasından devraldığı Demirbank’ın eski sahibi. 2000 yılındaki kriz sırasında BDDK Demirbank’a el koydu. Bankasına el konulmasını “haksızlık” olarak niteleyen Cıngıllıoğlu Danıştay'da temyiz davası açtı ve karar lehine sonuçlandı.

Bankacılık sektörünün eski yıldızı Halit Cıngıllıoğlu, artık Belçika'da yaşıyor ve bankacılık faaliyetlerini, Hollanda, Almanya, Belçika, Makedonya ve Kırgızistan’da merkezleri olan Demirhalk Bank ile sürdürüyor. Cıngıllıoğlu’nun bankacılık dışında, inşaat, gayrimenkul ve enerji şirketleri de bulunuyor.

Cıngıllıoğlu’nun adı bir dönem yatlarıyla da gazetelerde epey yer almıştı. “Honey Money” (ballı para), “Sweet Money” (tatlı para) ve “Easy Money” (kolay para) adını verdiği üç teknesinden ilkinin içini 2 milyon dolara Versace'ye özel olarak döşettiği bile iddia edildi.

Halit Cıngıllıoğlu’nun adı Alaattin Çakıcı'yla da anılıyordu. İddialara göre “Honey Money” adlı yatının Cannes koyunda demirliyken esrarengiz bir şekilde yanmasından Alaattin Çakıcı sorumluydu. 1998’de dönemin Başbakanı Mesut Yılmaz gazetelere şöyle demeç vermişti: “Mafya özellikle ihale takip işlerine çok bulaşmıştı. Bize müracaat eden işadamlarına yardımcı olduk, koruma verdik. Ama bize gelmeyenlerden haraç aldılar. Demirbank'ın sahibi Halit Cıngıllıoğlu'ndan da 5 milyon dolar aldıklarını biliyoruz.” Cıngılloğlu-Çakıcı isimleri, Nesim Malki cinayeti için hazırlanan savcılık iddianamesinde de bir araya geliyor, Çakıcı’nın Halit Cıngıllıoğlu'ndan tehditle para aldığı belirtiliyordu.

Banker Cıngıllıoğlu’nun finans kariyeri, finans, sanat ve emlak piyasaları arasında giderek güçlenen ve İstanbul’da da Akaretler’de açılan “güncel sanat” galerileriyle açığa çıkan ilişkileri sergiliyor. 2000 yılındaki krizde finans çevrelerine göre “kötü bir risk aldığı” için batan Cıngıllıoğlu’nun, dünyanın en “etkili” dördüncü koleksiyoncusu olmasından, artık daha “risksiz” bir alana yöneldiği anlaşılıyor. [EG]

koleksiyonerlik, çağdaş sanat