/ Kaleydoskop / Dorothea Tanning'in Narin Heykelleri

16/1/2019 / skopbülten


Nue couchée [Uzanmış Çıplak]

“Herkesin ağzında bir haute couture lafıdır gidiyordu. Baktım, meğer bildiğiniz elbise dikmek demekmiş. Ben de haute couture neymiş göstereyim şunlara dedim.” (Dorothea Tanning, Eloise Napier’le söyleşi, “Her Infinite Variety”, Harpers & Queen, Eylül 2004, s. 229-230.)

“Dikiş makinemle el birliği edip, en şaşkın tanığının ben olduğum bir dönüşüm süreci içinde, sıradan giysi malzemelerini kesip biçip dolduruyordum. Daha ne olduğunu anlamadan ortaya bir ‘külliyat’ çıktı: iki boyutlu resim dünyamın üç boyutlu avatarları olan bir heykel ailesi.” (Dorothea Tanning, Between Lives: An Artist and Her World, s. 282).


  

Hôtel du Pavot, Chambre 202 [Haşhaş Oteli, Oda 202], 1970-73

In room two hundred and two / The walls keep talkin' to you / I'll never tell you what they said / So turn out the light and come to bed. [Oda iki yüz ikide/Duvarlar durmadan konuşur senle/Ne dediklerini söylemem sana/Işığı kapa da gel yatağa.] 1920’lere ait bu şarkı, Chicago’lu bir gangsterin karısı olan, bir otelin 202 numaralı odasında zehir içerek kendini öldüren Kitty Kane’in hikâyesini anlatır.” (Victoria Carruthers, “Between Silence and Sound: John Cage, Karlheinz Stockhausen and the Sculptures of Dorothea Tanning”, Art, History and the Senses: 1830 to the Present, s. 114.)

 

Pincushion to Serve as Fetish [Fetiş İşlevi Gören İğne Yastığı], 1965

“Bir iğne yastığı bir fetiş nesnesi olmaktan çok uzak olabilir. Fetiş, batıl inançla ilgili, hatta zaman zaman gerçek anlamda şamanist bir nesne olduğundan, bir heykelde pek arzu edilen bir şey değildir; ama bana göre bir iğne yastığından da o kadar farklı değil: sonuçta ikisine de iğne batırılır. Bu [heykelde] çift anlamlı bir ruhsal çağrışıma sahip sade formu yaratmaya çalıştım, ki bence form bu ruhsal çağrışım olmadan var olamaz. Bir imge değil, imgelerle kaynıyor. Tabii bir de iğnelerle.” (Dorothea Tanning, Birthday and Beyond, sergi kataloğu, Philadelphia Sanat Müzesi, 2000.)


Étreinte [Sarılma], 1969

“[Kumaş heykellerimin] ömrü aşağı yukarı bir insan ömrü kadar; ‘narin’ bir varlığın ömrü kadar. Ama bu bir meydan okuma değil, gerçi bir eserin kalıcılığına kafayı takmak hiç bana göre değil. Bana hep ‘Heykellerinin daha sağlam olmaması ne yazık,’ diyorlar. Onun yerine ‘ölü’ veya ‘felçli’ de diyebilirler, aynı şey bence. Böyle olması gerektiği için kusuruma bakmasınlar. Âşık olduğunuz birine, Kaç yıl ömrün var?, diye sormazsınız.” (Dorothea Tanning, "Questions pour Dorothea Tanning entretien avec Alain Jouffroy, Mars 1974”, Dorothea Tanning: Oeuvre, retrospektif sergi kataloğu, Paris Çağdaş Sanat Merkezi, 1974.)


 

De quel amour [Hangi Aşkla], 1969

Ariane, ma soeur, de quel amour blessée  / Vous mourûtes aux bords où vous fûtes laissée!

Ariadne, kardeşim, hangi yaralı aşkla, / Öldün terk edildiğin bu kıyıda!

(Jean Baptiste Racine, Phèdra, I. Perde, 3. Sahne, 1677.)

 

[DY] Kaynaklar:

www.dorotheatanning.org 

Tanning: Pincushion to serve as fetish 

Tanning: Nue couchee

sürrealizm, kaleydoskop