/ Pasajlar / Karanlık Çağlarda Yaşamak

Hakikaten karanlık çağlarda yaşıyorum!

İçten sözler anlamsız. Kırışmamış bir alın

taştan bir kalbe delalet. Her kim gülüyorsa

almamış demek henüz

korkunç haberleri

Ah, ne biçim bir çağdır bu

Ağaçlardan bahsetmek adeta suç

Haksızlığa sessiz kalındığı için!

[...]

Şehre kargaşa zamanı geldim

Açlık hüküm sürüyordu.

İnsanlar arasına ayaklanma zamanı karıştım

Ben de onlarla başkaldırdım.

Böyle geçti işte

Yeryüzünde bana biçilen zaman.

Yemeğimi katliamlar arasında yedim

Ölümün gölgesi düştü uykularıma.

Sevdimse, umursamadan sevdim.

Sabırsızca seyrettim doğayı.

Böyle geçti işte

Yeryüzünde bana biçilen zaman.

Benim zamanımda sokaklar bataklığa çıkardı.

Dilim ifşa ederdi beni katile.

Elimden fazlası gelmezdi. Ama ben olmasam

Yönetenler daha rahat oturacaktı koltuklarında. Öyle umuyordum.

Böyle geçti işte

Yeryüzünde bana biçilen zaman.

 

Bertolt Brecht’in “An die nachgeborenen” (Bizden Sonrakilere) başlıklı şiirinin İngilizce çevirisinden alındı.

Brecht, pasajlar