“Baudelaire’in Yapıtlarında İç Sıkıntısından Kaçış Yolu Olarak Başvurulan Yapay Cennetler” konulu çalışmanın üç alt başlıktan oluşan ilk ana bölümünde, 19. yüzyıl Fransız şiirinin gelişiminde, evrensel düzlemde yer almasında yadsınamaz bir işlevi olan büyük usta Baudelaire’i etkileyen iç sıkıntısı kavramının kaynağı üzerinde durulmuştur.
Çalışmamızın altı alt başlıktan oluşan ikinci ana bölümünde ise, Baudelaire’in iç sıkıntısından kaçmak için başvurduğu yapay cennetler sırasıyla irdelenmiştir. Sığınılacak bir liman gibi de görülen bu kurtuluş yollarının her biri, aynı zamanda, Kötülük Çiçekleri’nin içinde yer alan bölümlerin başlığıdır da. Şairin yarattığı ilk yapay cennet şaraptır. Ardından afyon gelir. Varoluşun dayanılmaz ağırlığı altında ezilen Baudelaire, duyulmayanı duyabilmenin, görünmeyeni görebilmenin özlemi içinde bütün duyularını yeni etkilere açık hale getirir. Kadın, böyle bir yolda, sığınılması gereken bir başka limandır. Doyuma ulaştırmada onlar da yetersiz kaldığında, düşsel ya da gerçek, uzamda yolculuk başlar. Bütün olanaklarının bittiğini gördüğünde, son sığınak olarak ölüme sarılır. Baudelaire’in iç sıkıntısından kurtulmak için başvurmayı denediği, her birinde ayrı bir deneyim kazandığı bütün bu yapay cennetler, özgürlüğe açılan bir kapı; varlığa tutulan gizemli bir aynadır.
Üç alt başlıktan oluşan üçüncü (son) ana bölümde, iç sıkıntısını doğuran acımasız gerçeğin sınırlarını aşma yolunda Baudelaire’de ortaya çıkan yeteneğin oluşumunda etkin olan nedenler, bu özelliğini yansıtış şekli ele alınmaktadır. Victor Hugo, Thomas de Quincey, Edgar Allen Poe, Théophile Gautier gibi seçkin yazın adamlarının Baudelaire üzerindeki etkisi oldukça önemlidir. Onların bu sorunu çözme yöntemlerini, verdikleri uğraşı Baudelaire de benimsemiştir. Yapıtlarında görsel, işitsel, kokusal duyularla taçlandırılmış bir dünya yaratarak, iç sıkıntısının verdiği olumsuzluğu en aza indirgemeyi başarmıştır.[1]
Tezin özgün adı: Les Paradis Artificiels Comme Moyen D'echapper au Spleen dans L'ouevre de Baudelaire
Yazarı: Lama Alkhani
Danışman: Prof. Dr. Nedim Kula
Yer Bilgisi: Ankara Üniversitesi - Sosyal Bilimler Enstitüsü - Batı Dilleri ve Edebiyatı Anabilim Dalı - Fransız Dili ve Edebiyatı Bilim Dalı
Türü: Doktora
Yılı: 2009
Sayfa sayısı: 162
[1] Bu metin, tezin Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nde yayınlanan özetinden alınmıştır.